zondag 19 augustus 2007

dinsdag 24 juli 2007

Familieportretten

de familie op 23 juli 2007. Zonder Francis en Jimi, maar met...Brit!








het grote Cees en Annie ABC

A

- De A is van Annie. Annie van kannie is de wereld uit.
- Nee kennie is de wereld uit.
- Kennie?
- Ja Kennie is de wereld uit
- Nee tis kannie..
- O die Annie. De Beatrix van de veerstraat. Is dat je moeder? Echt waar joh?
- Echt waar. Das me moeder. Die met die hoedjes.
- Ja vertel mij wat. Ziet er nog goed uit voor d’r leeftijd. Hoe oud is ze? Moet toch al een jaar of vijftig zijn?
- Nee joh, veel ouwer. Volgens mij is me moeder een jaar of zeventig. Ze is wel vandaag 50 jaar getrouwd.
- Das toevallig. Met wie?
- Met Kees.
- Kees? Die gozer met die grote hande? Die?
- Ja die.
- Daar mot je voor uitkijke die gozer. Nee je moeder is een tof wijf.
- Nou en of
- Altijd bezig je moeder
- Zeg dat wel. Ze kan nooit stil zitten.
- Die laat d’r handjes wel wapperen.
- Zeg dat wel. Ze is altijd bezig. Met de gidsen op kamp, op het kerkorgel spelen, kinderen opvoeden, een zaak runnen, klaverjassen, kruiswerk, radio maken, dikke brokken verkopen, cursussen geven, organiseren, burgemeesters en doktoren achter de broek zitten, een nordic walk vereniging oprichten, het houdt nooit op…
- Een beetje ADHD maar ze zouden der toch een Koninklijke onderscheiding moeten geven.
- Heeft ze ook. Ze heeft een lintje gekregen. Van de burgemeester.
- als ze mijn moeder zou zijn zou ze van mij ook een onderscheiding krijgen. Een hele grote. Dat moet kenne
- Kanne
- Nee kenne
- Ook goed. Die onderscheiding verdient ze.

jan

B

De B is van Bedrijf, de Houttuin, toch wel de kroon op het werkzame deel van het leven van Cees en Annie, klein begonnen vanuit de oude werkplaats en later naar het, zo we het nog steeds noemen, “het oude winkeltje” .

Door de jaren meeliftend op de gigantische groei die deze winkeltak heeft meegemaakt is onze Doeland uitgegroeid tot een bedrijf met meer dan 10 werknemers gehuisvest in het door Cees en Annie gebouwde pand. Wij zijn trots op het feit het levenswerk van onze ouders voort te zetten.

leon

C

C De letter C staat natuurlijk voor Cornelis, de doopnaam van Cees. Bij Cees was altijd alles mogelijk, zolang het maar niet af moest voor een bepaalde tijd. Een getalenteerd timmerman, videospecialist, buurtbuschauffeur, bouwmeester, tuinier, én van nature altijd bereid klaar te staan voor zijn omgeving, bleek een fatale combinatie voor zijn agenda. Want néé zeggen tegen een klant, leek maar niet in zijn woordenboek te staan. Toch lijkt Cees met het verstrijken van de jaren aan inzicht gewonnen te hebben: Onze bruiloftsvideo werd afgetiteld met “Studio Cees Zoet, voor als het goed moet zijn en u even de tijd heeft!” Gezegd moet worden dat het méér dan de moeite waard was er een jaar op te wachten!

richard

D

Discuussie gesloten,

Kan je het je voorstellen , zeven mensen wonen in een huis.Ze hebben allemaal een andere mening over zaken als politiek , muziek en allerlei wereldse dingen. Met name aan de etenstafel kon het er nogal heftig aan toe gaan. Léon recht tegenover mijn vader om zijn progressieve standpunten duidelijk te maken en omdat hij zoveel op mijn vader lijkt dus altijd botsend…voeg hier Jan aan toe om als intrigant waar nodig het vuur een beetje aan te wakkeren en het feest is compleet. Richard en Jolanda deden al partij kiezend ook een duit in het zakje. Opvallend was de plotselinge eenheid als ik aan het woord wilde komen. Na de uitspraak “en weet je wat ik vindt “ klonk het tegelijk uit 5 monden ‘Hou jij je er buiten !!!” , het lot van de jongste in een familie. Mama had hier in een bijzondere rol….zwijgend alles aanhorend destilleerde zij haar eigen conclusie om die op het moment dat alles dreigde te escaleren luid te verkondigen en altijd eindigend met de gevleugelde woorden “DISCUUSSIE GESLOTEN!!”.


lucas

E

De E= van economie van het huishouden
Dat klinkt ons bekend
Doe nooit zelf wat je een ander kan laten doen
Zo dachten wij
Nooit met lege handen lopen zo vertelden zij
Van één en één is drie
Dat is de E van economie

jolanda

F

F De letter F is van Froeger, Fris, Fruitig, en Fent. . Froeger toen we nog blagen waren en met z’n allen in de Houttuin werkten op zaterdag (de jaren zeventig…) viel het niet altijd mee na het vrijdagse uitgaan Fris en Fruitig om half negen weer aan te treden…. Eén van Annie’s motto’s waarmee ze haar jongens motiveerde was dan ook; S’nachts een Fent, overdag ook een Fent!

richard

G

Gezellig, dat is nou echt onze moeder die houd van de gezelligheid, als er iemand langs komt voor een praatje, (gezellig he), als er niemand langs komt voor een praatje (gezellig he), als er een feestje is (gezellig he), als er geen feestje is (gezellig he), als er vergaderd moet worden (gezellig he), als een vergadering is afgelopen (gezellig he), als ze 50 jaar getrouwd zijn (gezellig!!!), als ze 51 jaar getrouwd zijn (gezellig), kortom: het leven is gezellig. En dat is mooi (gezellig


Leon + een koor van de anderen die steeds gezellig roepen

H

De H is van houden van elkaar en van hiep hiep hoera. Dat we van elkaar houden gaan we nu niet op in, dat mag duidelijk zijn. Er is al teveel geknuffeld. Hiep Hiep Hoera echter hoort bij lang zullen ze leven. En dat hebben we met elkaar tot en met nu niet gezongen. Dus…..

(zingen)

jan

I

I De letter I staat voor Interesse. Door en dankzij hun naar buiten gerichte houding, zijn ze in staat óók op hogere leeftijd ‘jong’ te blijven. Ze bezoeken interessante vakantielanden zoals Canada, Marokko, Egypte; ze maken enthousiast gebruik van de mogelijkheden die de techniek vandaag de dag ons biedt: Internet, E-mail, TomTom, ze hebben allebei het aanpassingsvermogen mee te groeien met de omgeving, en dát is bijzonder.

richard

J

- De J is van jongens.
- Jongens?
- Rotjongens beter gezegd.
- Maar dat is met een R! Dit is de J.
- Maar dat zeiden ze wel altijd?
- Wie?
- Onze ouders
- Wat zeiden ze?
- Rotjongens. Zelfs tegen m’n zus
- Wanneer?
- Als we weer eens iets gedaan hadden dat niet mocht.
- Maar ik dacht dat jullie nooit iets deden wat niet mocht.
- Das niet waar. Maar daar ga ik nu niet over uitwijden.Rotjongens waren we. Maar we waren wel aardige rotjongens. Al zeg ik ’t zelf.

jan

K

Koken. Tis een raar potje. Kees op kookcursus wie had dat ooit gedacht , vaak is Cees als geëmancipeerde man te vinden achter het fornuis waar hij de meest fantastische gerechten bereidt, Annie daarentegen is van de rare potjes en het fit for live koken, de schijf van vijf was fit voor je lijf , het gezonde koken is, pap wil je pap of pap met een olijf

leon

L

De L is van Liefde
Die is niet te koop
Die moet je verdienen
Jullie verdienen een hoop

jolanda

M

M = van Maria de doopnaam.

iedereen komt op en zingt de tune van Wie van de Drie. Een voor een zeggen we onze naam
Jolanda: Mijn naam is Johanna Maria
Richard: Mijn naam is Richard Jozef Maria ??
Lucas: Mijn naam is Lucas Godefridus Maria
Leon: Mijn naam is Leonardus Johannes Maria
Jan: Mijn naam is Johannes Leonardus Maria

Lucas: Wij zijn Johannes, Richardus, Leonardus, Johanna, Josef, Godefridus Maria Zoet.

Leon: Wij zijn Maria.

Jolanda: Wij zijn Maria Zoet

Richard: Wil de echte Maria opstaan.

Iedereen loopt weg. Het mariabeeld blijft achter.


iedereen

N

De N is van de Neus van opa Nard,

Hiervoor moet ik even zo gaan staan…….zie je hem goed zo? Best mooi hé..krachtig en karaktervol en natuurlijk woest aantrekkelijk…maar uuhh ..hij is het volgens mij niet.Ik mis een stukje edelmoedigheid en sociaal zijn. Komt wel in de buurt , jahaa dat wel maar toch….de neus van opa Nard is het nèt niet. Uuh die van mijn vader dan??? Nee ook niet…die straalt toch ook creativiteit en vakmanschap uit…een leider met doorzettingsvermogen en het talent om te relativeren. Hij is het wel bijna ….toch??? Sommige dingen heb je niet gelijk , die moet je leren uit het leven, maar toch van allebei de neuzen heb ik wel wat en het kan alleen maar meer worden. Vinden jullie hem echt mooi???….ja hè…en hij kan alleen maar mooier worden!…..

lucas

O

De O is van Oma
Van oma zoet die naast ons woonde
Ze leerde ons dammen en scrabbelen
Ze liet ons thee drinken en babbelen

jolanda

P

Penta 4 ons buitenboordmotortje, varend op de brasem is het bij ons allemaal op het netvlies gebrand het trotse bezit van Cees zijn, nog splinternieuwe buitenboord motortje, wat daar overboord viel ( vanaf dat moment moesten de motorklemmen extra vast worden aangedraaid) , Cees was zo slim om een peiling te maken naar de wal om zo de positie van het overboord gevallen motortje te bepalen, wij als ontstelde kinderen vonden deze Aktie van Pa ongelooflijk slim. We hebben dagenlang gedregd op de plek die Pa had gepeild. Toen we na twee weken iedere dag zoeken nog niets hadden gevonden kocht Annie voor de verjaardag van Kees van haar geheime spaargeld een nieuwe motor. Dat was nog eens liefde. Op dezelfde dag kwam een visser met de gezonken motor aanzetten. Vanaf dat moment hadden we 1 roeiboot met twee motoren, die we eigenlijk Kees en Annie hadden moeten noemen.

leon

Q

De Q is van Qua Vadis dit is buitenlands voor
Waar gaat gij heen
Laten we samen gaan
Dat is gezelliger dan alleen

jolanda

R

R Eén van de woorden waarmee Annie mij eronder hield in de jaren 70 was het woord recalcitrant. Niet exact wetende wat het betekende gebruikte ik dit woord om allerlei situaties met mijn broers en zus te beslechten, als een soort van magische bezwering. Gisteravond heb ik eindelijk eens uitgezocht waar dit woord nou eigenlijk precies voor staat: Daar gaan we: Koppig, Onwillig, Opstandig, Rebels, Stijfhoofdig, Tegendraads, Weerbarstig, Tegenstribbelend, Balsturig, Dwars, Ongehoorzaam, en Onhandelbaar.

richard

S

Sientje het sloepie van Cees en Annie is na het penta avontuur een ander soort boot waar zelfs Annie zich veilig op voelt, vaak gaan ze samen of met een van de vele kennissen tochtjes varen, bepakt met picknickmand gevuld met crodino, port stukjes kaas, crackertjes en olijven.
Sientje is trouwens vernoemt naar Oma gezina ook de Tjalk is er naar vernoemt.” Sientje” en de “Gezina de Hollander” liggen dan ook gezusterlijk naast elkaar.

leon

T

De T is van Toon Hermans,

Liedje zingen:

14 appelbomen in de zomerzon7 dikke tranen op een bruidsjapon15 zomersproetjes op een wang2 enorme zoenen op de gangen 36 liedjes waar ik veel van houen 50 rode rozen, 50 rode rozen, 50 rode rozen voor jou.


lucas

U

De U is van U.

U of jij

U bent mijn moeder.
U bent mijn vader.

Wat zegt U?

Wat zeggie?

Als jevaltdanleggie.

Wilt U de aardappelen aangeven?
Hee daar gaat het zout.

Eert uw vader en uw moeder.

Jij of U?

Zegt U het maar.
Moet jij weten

Zeg maar jij. Met de J van vriendschap.

jan

V

De V vis van Vrienden
Vie vebben vullie venoeg
Van veestjes van vactiviteiten
Vaar viet vuit ve vroeg
(vertaling, de V is van vrienden
Die hebben jullie genoeg
Van feestjes en activiteiten
Maar niet uit de kroeg)


jolanda

W

De W is van Woest,

Ik kan me héél veel herinneren van vroeger maar met deze letter valt er bij mij een gaatje in mijn geheugen. Misschien heb ik het weggemoffeld in mijn hoofd of misschien wil ik het gewoon niet meer zien of misschien omdat ik de jongste was en dat mijn broers en zus alles voor mij opgevangen hebben. Het kan ook zijn dat alle leuke momenten uit mijn jeugd dit overschaduwen. Ik kan mij niet heugen dat Pa en Ma echt woest…kwaad….laaiend…of wit heet zijn geweest. Kan toch bijna niet…het zegt in ieder geval genoeg over mijn jeugd. Alle kansen werden aangereikt , je hoefde ze alleen maar te pakken.

lucas

X

X-factor

- De X is van X-Factor.
- X Factor? Dat kennik. Van de tv
- Dat hebbie of dat hebbie niet. Niet dan?
- Hij heeft ut
- Wie?
- Kees.
- De X Factor?
- Jawel. Alstie binnenkomt komt er iemand binnen. Ken je niet van iedereen zeggen.
- Dat kan je wel zegge.
- Askees binnenkomt komt willem van oranje binnen.
- Willem van oranje?
- De zwijger. Wijs ook. Het vaderland getrouwe.
- Zij heeftut ook
- Wie
- Annie
- De X Factor?
- Alszij binnenkomt gaat het roezemoezen. Daarisze. Daarisze.
- De buurman noemt haar de koningin van de Veerstraat
- Is ze ook.
- Dan hebben ze allebei de X-factor
- Weester maar blij mee

jan

Y

De Y is van Yoghurt

Mam noemt alles pap maar uitgerekend bij haar is het wel meer dan dat! We hebben in alle jaren heel wat moeten slikken.
Yoghurt was altijd de basis…en dan met bijvb. Karnemelk, abrikozen , chutney , aardbeien , suiker , zemelen , muesli , jam , noten en ga zo maar door. Af en toe op zondag kregen we gele custard vla met vel , hoe vaak ik daar niet al kokkend boven heb gehangen…
Wij …de kinderen moesten er ook aan,vanaf onze prille jeugd zitten we aan de Brinta. Containers vol Brinta zijn er bij ons doorheen gegaan.- ma kocht het bij Poel per overdoos – waarschijnlijk is een van de Honig gebouwen door mijn moeder gefinancierd . De brintaberg die wij met zijn vijven hebben verwerkt werd ook door ons allen verschillend gegeten , met melk of Yoghurt dat is logisch maar opvallend was dat bijna niemand van ons roerde , eigenlijk zaten we eilanden van droge brinta weg te happen.Als daarna de stofwolken waren opgetrokken en we de weg naar de deur weer konden vinden gingen we allemaal weer tevreden en met gevulde buikjes weer naar school.

lucas

Z

Z De Z is de laatste letter van vanavond, de Z staat uiteraard voor Zoete inval, en gezegd mag worden dat de deur altijd voor een ieder openstond. Ook staat de Z natuurlijk voor een Zeer geslaagde avond.. Toch wil ik van deze gelegenheid gebruikmaken even terug te kijken, en vooruit. Vijftig jaar (18.250 dagen !) geleden gaven op 23 juli 1957 Johanna Petronella van der Poel en Cornelis Jacobus Zoet elkaar het jawoord. Wat nou zo bijzonder is dat velen hier aanwezig er toen ook bij waren, en dat jullie al die tijd getuige zijn geweest van dit bijzondere huwelijk. Als kinderen zijn we op een later moment, ieder op zijn of haar eigen tempo, ingestroomd in het leven van Cees en Annie. Je zou ook kunnen zeggen dat Cees en Annie, met jullie, op hun beurt getuigen zijn van óns leven, Ik kan jullie verzekeren dat voor ons als kinderen het een voorrecht is dit feest, mét de getuigen van toen, en mét de hier aanwezige vrienden van onze ouders, te mogen vieren.

Wij wensen Cees en Annie nog vele jaren tezamen, en derhalve, staat de Z voor wat ons betreft voor de volgende tussenstop. Zestig jaar (21.900 dagen)!
ZUCHT, wat een tijd…

richard

maandag 23 juli 2007

Bacardi song

Gina danst in de musical als afscheid van groep 8 van De Schakel. Coool!

zondag 22 juli 2007

LANG ZAL HIJ LEVEN!!


KEES, VAN GANSER HARTE GEFELICTEERD MET JE VERJAARDAG.
JE BENT DE BOVENSTE BESTE VADER
GENIET ER NOG MAAR VELE JAREN VAN!
XXX

Romeo en Julia bij U thuis



O lieve Romeo, hou je van mij. Ik ben, ik weet het, als een dwaas verliefd en daarom vind je mij misschien lichtzinnig. Maar weet, meneer, ik zal oprechter blijken dan zij die - zogenaamd - gereserveerd doen.




Liefde. Zij was het die mij aanspoorde om te zoeken. Zij gaf mij raad en ik gaf haar mijn ogen. Ik ben geen stuurman -toch: al toefde je ook aan de verste overzijde van de lege oceaan, ik zou de tocht om zoiets kostelijks te vinden wagen.

Morgen...


.... de 79e verjaardag van Cees en de 50e trouwdag van Cees & Annie. Wat een gedenkwaardige dag, om stil van te worden!
Ver weg en in gedachten dichtbij!

donderdag 19 juli 2007

restaurant bij u thuis

de pasta maken we natuurlijk vers. Bij u thuis!


Met zelfgemaakte salsa verde komt het wel goed met dat vlees.

Liset van The River Cafe en...

Jimi Oliver

eet smakelijk. Wat een lekker cadeautje was dat!

dinsdag 17 juli 2007

wat zal het stil zijn na de 23e


Dat verzuchtte Annie vanavond toen we om een uur of tien klaar waren met het opnemen van een radiouitzending op de seniorenradio. Lucas en ik presenteerden de uitzending die volgende week zondag en woensdag zal worden uitgezonden op Radio 7 om 11 uur en 1 uur. Het was een verrassing voor Kees en Annie. Voor de presentatoren was het een avontuur, maar uiteindelijk lijkt het een leuke uitzending te zijn geworden. We keken terug op de jeugd van Kees en Annie. Oom Andre werd opgebeld die vertelde over Annie als grote zus. Tante Ine sprak over Kees als kleine broer en tante Truus vertelde over de bruiloft in 1957. En nu maar hopen dat de senioren van Alkemade het de moeite waard vinden. Wij hadden het in ieder geval naar ons zin. En als we Aleid mogen geloven (en dat doen we) mogen we terug komen als gastpresentatoren Ko en Arie Bokkepoot.


En of het na de 23e, als we de kadootjes hebben gegeven, echt rustig zal zijn in het leven van Kees en Annie. Ik denk dat het wel meevalt. Er is nog altijd Groei en bloei, de stichting huisvesting, de STAG, Oud ALkemade, klaverjassen bij Niek en Nel, shoppen met Lida, spelen met de kleinkinderen en nog veel meer. En anders verzinnen we toch iets nieuws?


maandag 16 juli 2007

door de ogen van de familie zoet

Karin vindt ze een 'beetje eng', deze ogen van achtereenvolgens Lucas, Jan, Leon, Jolanda en de jonge Kris Boris. Meer ogen had ik niet anders waren die er natuurlijk ook bijgezet. Ik vind ze niet eng. We kijken de wereld in met goedmoedige ogen, waarin een gevoel voor humor valt te ontwaren, maar ook iets angstigs schuilt. Onder de ogen tekenen zich hier en daar de levenslijnen af, getuigen van het ouder worden, werken, feesten en ervaring. In deze ogen zie je zowel Cees als Annie terug. De familie Poel en de familie Zoet. Boeren uit Brabant, timmerlieden, zeevaarders en dichters.


Zijn jullie ook wel eens benieuwd naar waar we vandaan komen? Wie dat nu waren onze voorouders. En vooral: leken ze op ons. Waren het soms ook allemansvrienden? En tegelijkertijd reuze eigenwijs. Mensen met veel gevoel, nieuwsgierig, baasjes en een vermogen om bijzondere dingen te zien en te maken. Waren ze echt zeelieden die met de VOC-schepen nieuwe werelden ontdekten en gevaren niet uit de weg gingen? Of waren ze angstig als de wereld te groot bleek en kropen ze weg achter de hooiberg of de houtschuur en wachtten tot het gevaar overwaaide. We weten het niet. We weten alleen dat het uiteindelijk wel goed zat met onze voorouders. Anders was niemand van ons er geweest. Wat pas echt spannend is is wat er van ons terecht komt. Kijken onze achter- achterkleinkinderen over honderd jaar naar dit weblog? Om iets meer te weten te komen over hun voorouders. De eigenzinnige timmerman en levenskunstenaar met zijn zeiltjalk waarmee hij op zijn zestigste de wereld rondvoer. Het sociaal talent en musicus die in zijn tweede carriere het schopte tot burgemeester van de fusiegemeente Land van Kaag en Braasem. De onrustige zakenman en zoeker naar verdieping die met vrouw en zoon een resort en rusthuis voor gejaagden begon en tot een succes maakte.
Of de Mensendieck therapeute die op haar tiende jaar al droomde van een groot huis met een tuin waarom een stenen muur stond? Zij werd niet eerst moeder en daarna verpleegster, zoals ze zelf vertelde toen ze jong was. Zij werd eerst moeder en daarna een heel goede terapeute. En bouwde zelf een huis met een tuin met een muur eromheen. Dan had je nog die betweterige oudste zoon. Die werd uiteindelijk uitbater van een theaterhotel in Turkije, waar de hele familie iedere zomer twee weken langs kwam.



De toekomst is ongewis. Voor iedereen. Gelukkig maar. Wat Kris Boris gaat doen later weten we niet. Misschien wordt hij wel deejay of computermonteur? Of Jimi echt een acteur wordt en Anne designer? Francis professor, Erik een kunstenaar en Puck minister-president? Gina die beeldhouwster wordt en Merel danseres? Lina tv-omroepster en Sam een succesvol zakenman? Tijn computerspelontwerper en Tristan bakker? De tijd zal het leren.

woensdag 11 juli 2007

sinterklaas

mijn eerste herinnering aan julie is denk toch rond 5 dec. als sinterklaas weer in het land was en er natuurlijk zoals elk jaar het bij opa en oma gevierd moest woorden. omdat dit toch altijd een soort magies moment was. is dit me behoorlijk goed bij gebleven. ook hoe sinterklaas het elk jaar weer klaar speelde de kadootjes weer op een anderre manier te verstoppen zo dat we er nog wel moeite voor moesten doen. maar zelfs nu nog kijk ik elk jaar nog uit naar sinterklaas in huize zoet. het gaat nu mij niet zo erg meer om de kadootjes maar wel om de gezelligheid die er hangt. de gezelligheid die er altijd is als wij met de hele familie bij elkaar zijn. net als bij het weekendje weg. waar ierdereen het goed met elkaar kan vinden en waar het naar mij zeggen erg gezellig was. en aan de foto's te zien was ik niet de enigste.



opa en oma bedankt.

kris

zondag 8 juli 2007

Mijn eerste herinnering aan Cees en Annie

Kerst vieren met de familie Zoet in juni 1996

Lucas en ik kennen elkaar al wat langer maar in mei 1996 werden we echt een stel en dan komt de dag dat je voor het eerst kennis gaat maken met de schoonfamilie. Nu kende ik al een paar familieleden via de DDO dus ik wist al een beetje wat me te wachten stond maar Cees en Annie had ik nog nooit ontmoet. Omdat Cees in december 1995 ziek was en kerst zelfs in het ziekenhuis heeft doorgebracht werd het kerstdiner een half jaar uitgesteld. En Lucas vond het een goed idee dat ik dan ook mee kwam. Zo kwam ik in juni binnen bij Paul en Jol in de gezellige keuken (die toen volgens mij net klaar was) waar zelfs een echte kerstboom aan het plafond hing. Mijn eerste indruk bleek later wel te kloppen: een hechte, gezellige, drukke, originele, creatieve en soms gekke familie. Je moet even wennen aan al die discussies, vele meningen en eigenzinnige karakters maar uit alles blijkt dat ze veel van elkaar houden.

Cees en Annie, ik ben blij dat ik deel mag uitmaken van deze lieve familie dat heb ik ook in Bakkum weer kunnen ervaren. Jullie kunnen echt trots zijn op wat jullie hebben opgebouwd in de afgelopen 50 jaar. Gefeliciteerd!

Veel liefs
Annemiek

zaterdag 7 juli 2007

het gaat goed met de 50 cadeautjes!


Best veel. Vijftig cadeautjes. Met nog maar ruim twee weken te gaan zitten we nu op 16 presentjes. Een aantal is te zien op deze foto. Ook elders op het weblog zijn foto's te zien van wat we met elkaar hebben bedacht. Hierboven de serretafel met daarop de beide tegeltjes en onder meer het Kneipp Relaxsetje. Wordt vervolgd.

vrijdag 6 juli 2007

de zomer van 2007

























ik ga naar de receptie en ik neem mee .....

Nog een keer de receptie





Het bijzondere van een avond als de receptie van 4 juli is dat onze familie dan eigenlijk op zijn best is. Iedereen gaat er voor, is vrolijk, energiek, creatief, doet leuk mee en geniet van de mensen die zijn gekomen. Als de Zoeten iets te doen hebben is het helemaal in orde. We zijn 'performers'. En of we willen of niet, daar moeten we het mee doen. Alleen zijn of niets doen vinden we moeilijk. En diep op de dingen ingaan is ook een uitdaging. We zijn wie we zijn. Een mooi stel mensen. Met gebruiksaanwijzing...



het was en is supér

hehe, eindelijk door de wachtwoordellende heen. ik vergeet altijd weer welke gebruikersnaam ik heb. maar nu kan ik gelukkig een berichtje plaatsen. ik vond het familieweekend echt heel leuk, en de receptie was meer een feestje dan een receptie. ik wil opa en oma nog maar een keer hartelijk feliciteren en ze vertellen dat er nog een hoop verassingen voor de deur staan!! wat een gouden bruiloft zeg. hulde aan het bruidspaar!!!!!!!
veel liefs,

donderdag 5 juli 2007

Receptie 4 juni 2007 in jachthaven Noorderhem



Ik zit hier nog even bij te komen van de "receptie" die we gisterenavond hebben gehouden. Ik heb aan mijn jongens (daar bedoel ik Jolanda ook mee) alleen gezegd dat ik niet een gewone receptie wilde met veel bier en hangen, maar gewoon iets leuks voor de mensen te brengen. Naar mijn mening zijn ze daar volledig in geslaagd. Ik (en velen met mij) heb genoten van hetgeen ze gisterenavond gebracht hebben. Zowel het optreden van Karin met Wim Loos als het optreden van "afrit 5" heb ik met genoegen en bewondering aanhoord en bekeken. Angelique maakte van dit gebeuren 87 foto's die ik niet allemaal wil publiceren. Maar Karin en een aantal bandleden kunt u hier in actie zien

Herinnering.


Ik vond nog een leuke herinnering bij mijn oude foto's. Het was omstreeks 1960, dat wij op vakantie waren in Rolde. Toevallig was de daar de jaarlijkse, inde lande zeer bekende, paardenmarkt. Annie voelde zich als een vis in het water. Al gauw was ze met een (niet zo nuchtere meer) Drentse boer aan het handelen. Uiteraard met handjeklap zoals vader Poel ook deed op de markt. De man vroeg 600 gld. voor een pony. Een lief en mooi beestje. Annie biedt 200. Boer vraagt 550 en geen gulden minder. Annie biedt 250. Toen gaf de boer haar geluk. D.w.z. dat ze het paard gekocht had. Touwtje werd los gemaakt en wij hadden een pony. Straks in het café konden we wel even afrekenen. Toen hebben we nog een uur met de pony op de markt rond gelopen en getracht hem te verkopen. Er waren veel kandidaatkopers die het beest van alle kanten betastten en bekeken. Maar kopen nee. Op het laatst hebben we het beest maar weer vast gezet in de buurt van de verkopende boer en hebben stiekem de markt verlaten. Op de foto Annie met pony, Cees die kritisch toekijkt, geheel rechts mevr. van der Meer die met ons daar was.

maandag 2 juli 2007

Ontbijtjes met Kris en Sam

Donderdag om half negen stond onverwacht Kris voor deur met een lekker ontbijt. Wij hebben daar heerlijk van genoten. Buiten het feit om dat de aardbeien lekker smaakten was het nog bere gezellig ook.










Wederom een verrassing op Zondagmorgen. Toen stond waarachtig Sam voor de deur met een keurig ontbijt. Zelfgemaakte croissantjes aardbeiien en chocoladebroodjes. Sam was zelf nog niet eens wakker, want de vorigeavond is hij op het examenfeestje van nicht Anne Beuk geweest.

Dat is drie...


Deze foto ontroert iedere keer weer:
Mijn man, zijn vader en ons kind!

zondag 1 juli 2007

boeren en hoeren






Nog nauwelijks bekomen van de drukte van Zeeveld dendert de feestmaand onverdroten verder. Zo was er afgelopen vrijdag niet alleen de feestelijke uitreiking van Jimi's diploma, de feestelijke afsluiting van vaderclub 'Jan Huygen', maar ook het feestelijke eindexamenfeest van Anne en haar vriendinnen onder het motto 'boeren en hoeren'.

Het gouden bruidspaar kwam natuurlijk ook even kijken. Annie legde het aan met de boeren en Kees..... had veel oog voor de vordering van de bouw bij Paul en Jolanda. Het nieuwe terras, de serre in aanbouw en vooral de werkplaats zelf (die nu voor het eerst leeg was en dan zie je pas hoeveel ruimte er eigenlijk bij komt).

Vaderclub voorzitter Ton de Langen maakte indruk. Hij was nog geen 30 seconden op het feestje, ik ging even een biertje voor hem halen, keek om naar de band die stond te spelen en zag Ton als zanger. Dat was snel.





Verder deze week: de 4e juli (wat is er dan ook al weer?), 8 juli feest van Francis en Jimi en Nicklee op het terrein van Doeland, nog meer kadootjes (50 is veel!) en hopelijk mooier weer.








woensdag 27 juni 2007

familie


Na het weekeinde in Bakkum heb ik veel nagedacht over het fenomeen 'familie'. Op het eerste gezicht een willekeurige verzameling mensen, die op elkaar lijkt als je goed kijkt, maar ieder hun eigen leven leiden en elkaar waarschijnlijk bijna nooit meer zouden zien als ze niet familie waren. Er zijn heel heel veel mensen die ik ken. Ook heb ik vrienden en kennissen. Die heb ik ooit toevallig ontmoet en ben ik blijven zien en aan blijven hangen. Maar familie kies je niet. Die heb je. Het zijn mensen met wie je je jeugd heb doorgebracht, van wie je alles hebt gezien en gehoord, met wie je bent opgegroeid, met wie je hebt gevochten en gelachen en onlosmakelijk bent verbonden. In Bakkum leek het soms alsof het tegelijkertijd vroeger en nu was. Ik zag mezelf in de leeftijd van Jimi. Bovenstaande foto gaat daar over. Het is Jimi in 2004 met een foto van mij uit ongeveer 1976. Zouden we broers kunnen zijn? Het goede van deze bruidsdagen is niet de regen. Daar word ik langzamerhand vrij teneergeslagen van. Wat er goed aan is is het besef dat ik familie heb. En wat er ook gebeurt altijd mee verbonden zal zijn.

dinsdag 26 juni 2007

Strand

Lieve Ma,
Wat had je het naar je zin. Het begon al goed, op vrijdagmiddag met je kleinkinderen in de zon wachtend op de rest van de familie.

Lieve Pa....een superweekend in een superhuis!
Merel en Lina zouden hier het liefst blijven wonen met zijn allen.

Zeeveld 2

Nog een paar leuke foto's van een prachtig weekend!

maandag 25 juni 2007

cees en annie zijn nu ook online!


Beste lezers,


Vanaf vandaag schrijven Kees en Annie ook mee aan dit weblog. Hun eerste bijdrage is al geleverd zoals je ziet. Het log is nu ook zichtbaar voor iedereen die het wil zien. Als je iets wil schrijven meld je je bovenin aan en wijst alles zichzelf. Toch?


Benieuwd naar jullie mooiste foto's uit Zeeveld. Hierboven het konijntje uit de tuin.

Zeeveld


Een enorm begin van onze feestperiode!!

De bruidsdagen zijn begonnen!



Na een heftig, lang en bijzonder weekeinde in Huize Zeeveld te Bakkum Noord, waar we met de hele familie Zoet en aanverwanten, 25 mensen in totaal, wandelden, aten, dronken en plezier maakten zijn vandaag officieel de 'bruidsdagen' begonnen. Dit betekent dat tussen nu en 23 juli Kees en Annie vieren dat ze vijftig jaar geleden in ondertrouw gingen. Gisteren hebben we in Bakkum aangekondigd dat wat ons betreft het vanaf nu alle dagen feest is en we vijftig kleine en soms iets grotere cadeautjes gaan geven. Het eerste presentje was een kopie van de voorpagina van de Nieuwe Rotterdamse Courant (de voorloper vanhet NRC). En wat de toekomst brengt zal de tijd leren.
Het was wel wat zo een weekend. Goed dat het huis zo groot was. Overal zaten mensen, renden en speelden kinderen, werd gelezen, gerepeteerd en, vooral, gegeten en gedronken. Ik moest wel wennen. Het is toch ook een beetje terug naar vroeger, toen we nog met elkaar thuis woonden. En daar dwars doorheen loopt het heden, we hebben nu zelf onze kinderen, en we zijn zelf ook gegroeid en ontwikkeld en hebben de onvolkomenheden van de jeugd achter ons gelaten. Denken we... Tijdens zo een weekeinde lopen heden en verleden door elkaar heen. Leerzaam. Tot later.

zaterdag 16 juni 2007

televisie uit 1957 op het weblog

Onderaan het weblog is een balk met beelden uit 1957. Als je op een van de beelden klikt komt er een filmpje via you tube uit 1957 langs. Dat is bovenaan het weblog te zien. Als je klaar bent met kijken klik je op : ik ben uitgekeken.

Groet

Jan

donderdag 14 juni 2007

water


Het water is in ons leven aan de Oude Wetering niet weg te denken. Toen ik als jongetje na de verbouwing samen met Leon aan de voorkant van het huis kwam te slapen wat het eerste wat je op een mooi zomermorgen zag als je je ogen opendeed het water dat door de lage ochtendzon op het plafond weerspiegelde. Een bezwerend spel van licht en water. Op weg naar school zag het water er iedere dag anders uit. Glad als een spiegel, grijs als een regenwolk, groen als de algen en wild als het waaide. Maar het mooiste was natuurlijk in het water. Of erop. Met de roeiboot, de zeilboot, de surfplank of de auto in 1963 of 1976. En natuurlijk zwemmen. Het koele water in op een hete zomermiddag. Met je vader. Toen was geluk nog heel gewoon.


maandag 11 juni 2007

dikkie de heer. een huwelijk dat staat als een huis


Tijd vliegt. Over een maand is het vijftigjarige gouden feest al weer bijna achter ons. Hier een foto van het zilveren feest. We repeteerden wekenlang aan een totaaltheaterstuk, waarin Dikkie de Heer probeerde aan te tonen dat, ondanks spanningen, een bedrijf, vijf kinderen, twaalf Duitsers, een doe het zelf zaak en weet ik wat al niet meer het huwelijk van Kees en Annie niet kapot kan. We oefenden in een school in Leimuiden. Paul deed een onvergetelijke act met een trombine en een broek, Jolanda was een vamp in luipaardskin, Richard en Yvonne waren Jansen en Jansens die probeerden te achterhalen wat het geheim van een goed huwelijk was, Leon en Lucas waren onverbeterlijk. Na deze totaaltheatershow die begon met een film werd het een heel erg leuk feest in de nieuwe Woelige Baren. Een partycentrum dat Oude Wetering zou opstuwen in de vaart der volken als de plek voor al uw feesten en partijen. Het is raar dat de Woelige Baren er niet meer staan. Het is mooi dat dat huwelijk dat niet kapot kan nog steeds staat als een huis. En nog mooier dat we weer een feest gaan vieren.


zaterdag 9 juni 2007

mijn eerste herinnering.... (2)


Dit is een heel erg ontroerende foto voor mij. Ook al herinner ik me hier natuurlijk niets meer van, is het een herinnering die je achteraf, via een foto, meekrijgt. Moet je zien hoe jong Kees en Annie nog zijn. Veel jonger dan wij nu zijn! En het ook jeugdige plezier van Annie. Kees rookt een sigaret, dat deed je toen nog op de foto en bij je kindje. En ook al heeft hij een stropdas hij kijkt toch heel erg als wij keken toen we zo oud waren. Zorgzaam, liefdevol en benieuwd naar de toekomst. De radio en de boeken stonden in 1 kast. De jurk van Annie lijkt uit een oude film te komen. En ik? Ik kijk de wereld in alsof het een groot avontuur is dat zich aankondigt. En vertrouw volledig op mijn vader en moeder. En terecht!
Jan

vrijdag 8 juni 2007

sint nicolaas 2003

Sinterklaas is belangrijk bij de familie Zoet. Hoogtepunt voor de kinderen is het moment dat Sint en Piet eindelijk het geheim prijsgeven en de kinderen kunnen beginnen aan het uitpakken van de kadootjes. Voor mij is het mooiste moment altijd e stilte voor de storm. Onrustig wachten in de kamer voordat de deur naar het kantoor opengaat en er ergens uit de lucht of onder een stoel een brief tevoorschijn komt van een domme piet of een ongeruste sint. Hier een foto uit 2003 van het wachten op de goedheiligman.



woensdag 6 juni 2007

dinsdag 5 juni 2007

mijn eerste herinnering....


Weten jullie het nog? Het eerste beeld van Kees of Annie dat je je herinnert? Het is heel erg moeilijk om herinneringen uit je vroegste jeugd terug te halen. In een mooi boek over het geheugen van Douwe Draaisma, Waarom het leven sneller gaat als je ouder wordt (ik heb het voor wie het wil lezen) vergelijkt hij het geheugen als een hond die gaat liggen waar hij wil. Het geheugen heeft een eigen wil, als een hond, die kwispelstaartend gaat liggen waar het hem uitkomt. En waarom weten we niets voor ons derde of vierde jaar? Heeft dat soms met de taal te maken? Hoe werkt ons autobiografische geheugen? Enfin. Kom het boek maar eens lenen als je er meer van wilt weten.


Wat ik dus wil weten is wat jullie eerste herinneringen zijn aan pa en ma. Bij mij is vroeger heel erg vaag. Mijn herinneringen gaan terug naar beelden. Van mijn slaapkamertje waar ik met Leon sliep en brommertje speelde. Van oma en haar huis. Heel helder weet ik nog dat ik bij oma van de trap af ben gevallen en een hersenschudding bleek te hebben. Ik zie mijn gele pyamaatje en een zakdoekje. Ik zie Bram Brul in de Beatrijs, maar geen Kees en Annie. Wel herinner ik me hoe het was om bij Annie in bed te kruipen, hoe warm het was en hoe het ruikte naar... naar moeder. Het oudste beeld van Annie is een beeld uit een droom, die ik als vier- vijfjarige heel veel heb gehad. Ik loop op straat in dewinter. In de vroege avond. Het is donker. Bij ons thuis is nog niet verbouwd. Het licht boven de tafel staat aan en valt naar buiten op straat waar ik voorbij loop. Aan tafel zit mamma. Ze heeft nog krullen. Net als die foto die ze heeft. Ze ziet me niet, omdat ze naait met een Singer naaimachine. Het volgende beeld is een lege ruimte, waar een Chinees naast een betonmolen staat en mij in de draaiende betonmolen wil gooien. Op dat moment schrok ik altijd wakker.

Een vroege herinnering aan Kees gaat overigens over wakker worden. Ik weet nog heel goed dat ie ons wakker maakte om te plassen. Zombies op de overloop.

Benieuwd naar jullie herinneringen. Liefs




Jan







Toen Cees deze leeftijd had kende Annie hem natuurlijk nog niet. Ik gok een jaar of 3 ?? Maar zoals jullie zien was hij toen ook al om verliefd op te worden !!!!

tweede bericht


Ja hoor Jan je haar zit goed, effe kijken of ik dat ook kan zo'n blog