Het water is in ons leven aan de Oude Wetering niet weg te denken. Toen ik als jongetje na de verbouwing samen met Leon aan de voorkant van het huis kwam te slapen wat het eerste wat je op een mooi zomermorgen zag als je je ogen opendeed het water dat door de lage ochtendzon op het plafond weerspiegelde. Een bezwerend spel van licht en water. Op weg naar school zag het water er iedere dag anders uit. Glad als een spiegel, grijs als een regenwolk, groen als de algen en wild als het waaide. Maar het mooiste was natuurlijk in het water. Of erop. Met de roeiboot, de zeilboot, de surfplank of de auto in 1963 of 1976. En natuurlijk zwemmen. Het koele water in op een hete zomermiddag. Met je vader. Toen was geluk nog heel gewoon.
1 opmerking:
We gingen op zondag in de winter naar zwemles in zwembad de Zeil in Leiden.Ome Joop Stokkemans was daar ook altijd bij.Hij ging na elke 10 meter zwemmen staan in het water, haalde dan een zakdoek uit zijn zwembroek, poetste zijn brilleglazen op, stopte zijn zakdoek weer weg en zwom weer verder...Pa was altijd heel stoer hij kon borstcrawlen. Hij gebruikte daarbij wel onze hoofdjes, die nog maar net boven water konden blijven om met zijn toch wel grote handen op af te zetten.Wij vewrdwenen dan natuurlijk onder de golven om daarna weer proestend boven te komen.
Een reactie posten